Wielkopolska miała w czasach historycznych swój charakterystycznych symbol. Był to dawny herb tego rejonu, jakim stał się orzeł. O takim symbolu świadczą przede wszystkim dawne zapiski historyczne i generalnie pieczęcie konne Władysława Odonica. Pochodzą one prawdopodobnie z przełomu drugiego oraz trzeciego dziesięciolecia trzynastego wieku. Generalnie godła natomiast nie stosowano po 1243 roku.
Powrócono do niego natomiast na dłuższy czas po piętnastym wieku. Wtedy już orzeł, o którym mowa powyżej, stał się godłem rejonu terytorium poznańskiego. Orzeł ten prezentuje się w następujący sposób – nie ma korony, jest zwyżka za wiek oc w białym odcieniu oraz pozbawiony jest przepaski. Ptak znajduje się na czerwonym polu. Ogólnie herb regionu Wielkopolski obowiązuje oficjalnie na stale od wieku czternastego.
Wtedy Wielkopolska była rządzona przez Kazimierza III Wielkiego. Godłem herbowym rejonu stała się wówczas głowa bawołu z koroną. Zwierzę ma złotawy kolec, jaki znajduje się w nozdrzach bawołu. Jest to też często określane, jako wizerunek głowy żubra, który znajduje się na szachowanym srebrno-czerwonym polu. Ogólnie na praktycznie wszystkich przekazach, jakie utrwalone były na przełomie czternastego a także piętnastego stulecia występował bawół i zawsze już miał on charakterystyczną złotą koronę znajdującą się na jego głowie. Ogólnie na tenże herb ma bardzo istotne znaczenie, ponieważ znalazł się nawet na grobowcu Króla Władysława II Jagiełły. Tam jednakże pozbawiony był specyficznej ozdoby w postaci korony. Należy również wiedzieć, że z czasem zastąpiono wspomniany herb z bawołem w roli głównej na herb i godło z orłem.
Tym samym bawół przeszedł natomiast jako godło ziemi kaliskiej czyli województwa kaliskiego. Jeszcze w okresie rządów Kazimierza III Wielkiego charakteryzowany herb charakterystyczny dla Wielkopolski zrodził się w specyficznych grupach heraldycznych, jakie definiowały dany zasięg obszarowy Królestwa Polskiego. Wówczas można mówić o czterech specyficznych zespołach godeł tychże ziemskich, terytorialnych herbów. I tak wyszczególnia się zworniki gotyckich sklepień w kolegiacie w Wiślicy, katedra w Sandomierzy, Sala Hetmańska, jaka znajduje się na terenie Rynku Głównego w Krakowie, legendarnej stolicy Polski, a także kościół parafialny na terenie miejscowości Stopnica.
Herby ziemskie znajdowały się bardzo często na pieczęciach królewskich. Co więcej herb ten znajdował się z czasem tylko na terenie ziemi kaliskiej.
- autor artykułu